Everton – Man United 1-0

Mynd: Everton FC.

Mikið hrikalega er ég stoltur af mínum mönnum núna og þvílíkur léttir að fyrsta leik tímabilsins, sem venjulega tapast, er lokið! Og ekki bara lokið heldur lokið með flottum 1-0 sigri Everton á annars sterku liði United!! Með þá Van Persian Rug og Rooney í framlínunni, framherjapörun sem talinn er blautur draumur fótbolta-manager-leikjaunnenda víðs vegar um heiminn.

Það voru þó alls ekki þeir Rooney og Persie sem stóðu upp úr leiknum — síður en svo — þar sem þeir áttu báðir tiltölulega slæman dag, Rooney þó sínu verri. Reyndar mætti segja það sama um flesta leikmenn United, sem náðu lítið að komast í gegnum sterka vörn Everton og máttu sín lítils gegn Fellaini sem var úti um allt og dómineraði leikinn.

Uppstillingin 4-5-1: Howard, Baines, Jagielka, Distin, Hibbert. Gibson og Neville á miðjunni. Pienaar á vinstri kanti, Osman á hægri. Fellaini fyrir aftan Jelavic frammi. Maður stundi pínulítið yfir því að sjá Neville á miðjunni, en hann stóð sig mjög vel, eins og reyndar allir leikmenn Everton í kvöld.

Man United hélt boltanum mun meira í fyrri hálfleik en náði ekki að skapa sér almennileg færi og þrjú bestu færi leiksins í fyrri hálfleik féllu öll Everton í skaut. Jafnvel fjögur, ef stangarskot Fellaini úr mjög þröngu færi er talið með. Aðeins De Gea kom í veg fyrir að United lenti undir. Að sama skapi var Fellaini stórkostlegur í fyrri hálfleik, langbesti maður vallarins og virtist sem allt gott sem Everton gerði færi í gegnum hann. Unun að horfa á hann taka á móti löngum boltum, með mann í bakinu, taka hann á brjóstkassann og leggja boltann niður og skapa færi, trekk í trekk. Pienaar fannst mér aftur á móti mistækur í leiknum, þó mikilvægur sé hann alltaf, og skotin hjá honum stundum ónákvæm. Verð reyndar að viðurkenna að það var ágætt að sjá að við getum unnið toppliðin án þess að Pienaar eigi frábæran leik. Kannski er ég pínulítið ósanngjarn því Pienaar átti reyndar frábæran skalla sem De Gea varði vel yfir markið, en mér fannst Pienaar ekki jafn frábær og venjulega. Jagielka og Distin, aftur á móti, voru geðveikt flottir í vörninni. Unun að horfa á þá hlaupa menn í dauðafæri uppi og tækla boltann af þeim. Þeir fara nærri því að vera jafn góðir og Hibbert á því sviði, og þá er nú mikið sagt.

Mér fannst satt best að segja pínulítið ósanngjarnt að við skyldum ekki vera allavega marki yfir í fyrri hálfleik, þar sem við áttum bestu færin í fyrri hálfleik en mark Everton einhvern veginn lá í loftinu og maður var bjartsýnn á að hægt væri að endurtaka spilamennskuna í fyrri hálfleik, því ekki var United að gera mikið. Jelavic hefði getað fengið víti þegar Vidic hékk í honum inni í vítateig (fyrir framan dómarann meira að segja) og einhver United maður hefði getað fengið víti þegar varnarmaður Everton sparkaði í skóinn á honum í hreinsun síðar í leiknum. Hvorugt lið fékk víti, réttlætinu kannski fullnægt.

Baines átti frábæra aukaspyrnu sem breytti um stefnu og stefndi í hornið uppi hægra megin en De Gea varði vel. Pienaar átti skot og skalla að marki sem De Gea varði vel og Jelavic átti skot sem De Gea varði vel. Everton hefði getað verið nokkrum mörkum yfir á þessum tímapunkti. Maður hafði á tilfinningunni að United væri alltaf með gæðin til staðar til að skora mörk en einhvern veginn sköpuðu þeir sér aldrei jafn góð færi… Rooney átti tvö slök skot nálægt Howard og aukspyrnu sem fór framhjá en varð meira og meira frústreraður eftir því sem leið á.

Í seinni hálfleik átti Osman skot í slána og niður (og út aftur) eftir skalla frá Fellaini — sláin bjargaði einmitt einnig United í heimaleiknum á síðasta tímabili. Það kom þó ekki að sök því að á 57. mínútu fékk Everton horn og Gibson, fyrrum United maðurinn, sendi inn í teig og þar stökk upp Fellaini og skallaði í netið en Carrick (sem hefur leikið miðvörð á undirbúningstímabilinu) kom engum vörnum við og lá í grasinu eftir þá viðureign.

United efldist nokkuð við að lenda undir og reyndi nokkrar fallegar sendingar í gegnum vörn Everton en alltaf voru Jagielka, Distin, Hibbert og Baines vel á verði og komu í veg fyrir að nokkuð kæmi úr þessu. United var mun meira með boltann en einhvern veginn var þetta mest megnis sendingar milli varnar og miðju, frá vinstri til hægri og aftur til baka. Sky Sports tók saman tölfræðina og „territorial advantage“ var ekki nema 52.8% United megin þó þeir hafi verið með boltann meirihluta leiks. Þeir náðu næstum tvöfalt fleiri sendingum fyrir mark af köntunum en Everton en oftast nær voru þetta auðveldir boltar sem voru skallaðir frá.

Leikurinn minnti um margt á frábæran sigurleik á Manchester City á síðasta tímabili, nema hvað City voru þá mun líklegri til að komast yfir og (eftir að Everton skoraði) jafna.

Fyrsta tap United í upphafsleik tímabils síðan 2008 staðreynd og fyrsti sigur Everton í upphafsleik tímabils í heil fimm ár einnig staðreynd en þá unnum við Wigan, að mig minnir. Löngu kominn tími á þetta. Pökkuðum þessu United liði saman í rauða borðdúkinn sem þeir klæddust í leiknum og sendum þá heim með engin stig í farteskinu.

Einkunnagjöf Sky Sports: Howard 6, Baines 7, Distin 8, Jagielka 8, Hibbert 7, Pienaar 8, Neville 7, Gibson 7, Osman 7, Fellaini 9, Jelavic 7. Varamenn: Naismith, Coleman og Heitinga, sem komu allir inn á rétt undir lokin og náðu ekki að setja mark sitt á leikinn. Hjá United var markvörðurinn De Gea bestur með 8, enda átti hann nokkrar flottar markvörslur sem redduðu United. Tveir fengu 7 (varnarmaðurinn Vidic og Kagawa), en restin var í meðalmennskunni: fimm leikmenn United fengu 6 í einkunn og Nani, Rooney og Welbeck ráku lestina með 5. Van Persie (sem kom inn á á 68. mínútu) fékk 4 í einkunn.

Mirallas var kynntur fyrir hálfleik. Þetta á bara eftir að batna! 🙂 Aston Villa á laugardaginn. Meira svona!